Algemeen:

Sinds maart 2008 ligt het HO-spoor er volledig in. In totaliteit ruim 96 meter spoor. Voordat we met de bovenste laag (17 meter Bergspoor HOe) verder gaan willen we eerst testrijden. Nu kunnen we immers nog gemakkelijk overal bij. Het doel van het testrijden is simpel: Alle locomotieven en alle mogelijke treinstellen, zowel trek- als duwcombinaties en stuurstands moeten zonder te ontsporen, langzaam, snel en netjes kunnen rijden.

Bij langzaam rijden merk je bij oudere locomotieven, dat ze moeite hebben om netjes en continue te rijden. Belangrijk hierbij is dat de rails schoon is en dat er geen "gaten" zitten in de aansluitingen op plaatsen van raillassen. Strak aanduwen en monteren dus.

Bij sneller rijden en bij locomotieven met 4 of meer assen merk je dat de verkanting een rol gaat spelen. Ik heb bij de aanleg eigenlijk geen verkanting aangebracht. Bij scherpere bochten van Radius 1 en 2, waar dit toch wel nodig is, los ik dit op door tussen de rails en de constructie in de buitenbocht een stroomdraadje in de lengterichting te schuiven. Hierdoor ontstaat toch een verkanting.

Met name in bochten is het belangrijk dat de schroefjes waarmee de rails op de onderplaat is gemonteerd overal even strak worden aangedraaid. Wij gebruiken een dempingsmateriaal tegen het geluid. Dit materiaal is veerkrachtig. Hierdoor loop je het risico dat op plaats van de rail-las de ene rail lager komt te liggen dan de volgende. De wielen van locomotief of wagons "botsen" dan tegen een opstaande rand, met kans op ontsporen.

Een ander probleem kan zijn dat de sparingen in de spanten onnauwkeurig zijn geweest, waardoor het traject zomaar een of twee millimeter zakt of stijgt. Dit zie je direct als je met langere treinstellen rijdt. Wanneer het traject is verzakt is dit op te lossen door onder het traject, waar deze op het spant is gemonteerd, een stukje karton te lijmen. Wanneer het traject een bolling vertoont, moet de sparing in het spant met een vijl worden verlaagd.

De twee voorgaande euvels veroorzaken naast ontsporing ook dikwijls het verliezen van wagons doordat de koppelingen ten opzichte van elkaar verdraaien of worden getild.

Vangrails(?):

Bij duwcombinaties loop je het grootste risico op ontsporen. Hier ben ik helaas door schade en schande achter gekomen. Wanneer een duwcombinatie de voorste wagen uit de rails duwt en deze naast het spoor komt en op sommige trajecten in een open ruimte naar beneden valt, is het gevolg dat deze de rest meetrekt; met alle gevolgen van dien! Een bezoeker van de site wees me op dit gevaar. Hij had dit probleem opgelost, door met repen zachtboard langs de open trajecten een opstaande rand c.q. vangrail te maken.

Vangnet(!):

Ik heb een tijd lang nagedacht over hoe ik de hierboven genoemde repen zachtboard als vangrail kon aanbrengen. Ik kwam allerlei problemen tegen. De uitgezaagde portalen in de spanten waren net te smal om daar aan beide binnenkanten nog een strook board aan te brengen. Ik kon ook niet overal meer bij, ik moest gedeelten van de ruwbouw weer gaan slopen. Al met al zag ik deze ingreep niet zitten. Ik had ook al gedacht aan een vangnet, ik kon alleen niet het juiste materiaal vinden. Een visnet was te grof. Het vast monteren van horregaas was ook geen optie, omdat je het net ook snel en eenvoudig moet kunnen losmaken. Vorige maand kwam de oplossing eigenlijk vanzelf. Ik zag een advertentie bij Xenos. Zij verkochten hordoeken in diverse afmetingen: 130x 150 cm en 100 x 100 cm. De doeken bevatten een zoom met daarin elastiek.

Deze maatvoering past exact bij onze modulaire ruwbouw van ca 30 x 30 cm. Bij de grootste afmeting 130 x 150 bleek het elastiek echter te kort om deze te spannen in het raamwerk van 120 x 150 cm. Dit probleem heb ik eenvoudig opgelost door het elastiek door te knippen en daar een stuk van ca 50 cm tussen te knopen. Dit elastiek kun je verkrijgen bij een manifacturenzaak.

Op de juiste plaatsen heb ik aan de binnenzijde aan de onderkant van de tafel oogjes geschroefd, waartussen ik de doeken heb gespannen. Ik kan nu met wat meer zekerheid verder met het testrijden.

ByPass:

Tijdens het testrijden met langere treinen kwamen we in de problemen. In koploper kun je te lange treinen verbieden in kortere blokken te stoppen. Hiervoor moet wel een vorig blok langer bezet blijven. Hierdoor ontstonden er "deadlocks" links en rechts van spoor 17. De enige oplossing was het enige stuk enkelspoor op de baan te vervangen door een dubbelspoor. Inmiddels ligt ook spoor 37 er in.